Türkiye’nin kümes hayvancılığı üretiminde et tarafı güçlenirken, yumurta üretimi zayıf seyretmeye devam ediyor. TÜİK verilerine göre, Ağustos 2025’te tavuk eti üretimi yüzde 7,2 artışla 229 bin 965 tona yükselirken, tavuk yumurtası üretimi yüzde 7,1 azalarak 1,68 milyar adede geriledi. Bu tablo, sektörde üretim yönlü toparlanmaya rağmen tüketim ve maliyet dengesizliklerinin sürdüğünü gösteriyor.
Et Üretiminde İki Basamaklı Artış
Ağustos ayında kesilen tavuk sayısı yüzde 6,7, tavuk eti üretimi ise yüzde 7,2 oranında arttı. Yılın ilk sekiz ayında toplam üretim 1 milyon 834 bin 790 tona ulaşarak geçen yılın aynı dönemine göre %13,5 artış kaydetti. Sektör temsilcilerine göre bu artışta, ihracat pazarlarındaki talep toparlanması ve yem maliyetlerinde yaşanan kısmi istikrar etkili oldu. Ancak TÜİK verileri, bir önceki aya göre üretimin %4,1 oranında azaldığını gösteriyor. Bu düşüş, yaz sonundaki mevsimsel talep daralması ve soğuk zincir maliyetlerindeki artışla ilişkilendiriliyor.
Yumurta Üretimi Geriliyor
Aynı dönemde tavuk yumurtası üretimi yıllık bazda %7,1 düşüşle 1,68 milyar adede geriledi. Ocak–Ağustos döneminde ise toplam yumurta üretimi %9,3 azalarak 12,7 milyar adet olarak gerçekleşti. Sektör yetkilileri, yem fiyatlarının yüksekliği, ihracat kotaları ve tüketim alışkanlıklarındaki değişimin bu düşüşte etkili olduğunu belirtiyor. Buna karşın bir önceki aya göre %3,4’lük artış, üretimin kademeli olarak toparlanabileceğine işaret ediyor.
Sektör Temsilcilerinden Uyarı: “Kârlılık Baskı Altında”
Kümes hayvancılığı sektörü temsilcileri, üretim hacmindeki artışın maliyetleri karşılamaya yetmediğini vurguluyor. Yem, enerji ve lojistik giderlerindeki yüksek seviyeler nedeniyle üreticiler “hacimsel büyümenin gelir artışına dönüşmediği” görüşünde birleşiyor. Uzmanlar, özellikle yumurta üretiminde sürdürülebilirlik için yeni destek modelleri gerektiğini ifade ediyor. Tavuk eti üretiminde artış eğilimi sürerken, yumurta tarafında düşüş eğiliminin yılın son çeyreğinde de devam etmesi bekleniyor. Sektör uzmanları, ihracat kanallarının güçlendirilmesi ve üretici maliyetlerinin dengelenmesi halinde, 2026’ya daha güçlü bir üretim tablosuyla girilebileceğini öngörüyor.
